Przez gory, czesc pierwsza

Dzien rozpoczelismy o zalatwiania funduszy (niedlugo wjedziemy w obszar gdzie o bankomat moze byc trudno) i wizycie na targu. Owoce, kurczaki, nasiona i mnostwo innych, a pomiedzy nimi barki ze sniadaniem i ludzie zajadajacy rosol z kury. Bo w Peru rano je sie wlasnie rosol. >dygresja kulinarna: kuchnia polska i peruwianska opieraja sie na tych samym skladnikach, a sa zupelnie inne. Skladniki podstawowe to: ziemniaki, kura, jajka, wieprzowina, bialy chleb> . Jak si€ okazuje, wyjmowanie znacznych ilosci gotowki w peru jest dla mBanku podejrzane, bo zablokowano Bartka karte. Wyjecie takiej samej kwoty z takiego samego konta Ewy jest za to zupèlnie normalne, bo karta nie zostala zablokowana i dzieki temu nadal mamy perspektywy na drinki z palemka, kiedy dotrzemy do Tumbes. Na razie kasy nam na wszystko starcza. Zwlaszcza ze z Trujillo do Cajamarki udalo nam sie zlapac busa za 16 zl na glowe. Spodziewalismy sie, ze za 16 zl wreszcie beda z nami jechaly kurczaki prosieta i wymiotujece dzieci, ale nic z tego. Elegancja, bezpieczenstwo, filmy ze Stevenem Seagalem z lat 80. W autobusie bylismy za to jedynymi gringos! Przed zapokladowaniem i tak pobrano nam jednak odciski palcow.
Do Cajamarki dotarlismy juz po zmroku, a juz nastepnego dnia mielismy lapac bus do Chachapoyas. Wzielismy wiec pokoj w podrzednym hostelu przy dworcu. Wlasciwie nie pokoj, a cele, z blaszanymi drzwiami i bez okien (z ventanillos, czyli lufcikami pod sufitem). Zrobilimsy jeszcze szybki skok rozklekotanym pasazerskim motorkiem na kolacje do centrum (koszt 2 zl), i o 20 juz zasypialismy w naszej celi.
O 4.30 mielismy wyruszyc w trase smierci: niemal 4 km npm, szutrowa droga, 15 godzin w autobusie.

Komentarze (0)